- Vooreerst was er in Barcelona in 1888 een Wereldtentoonstelling geweest op de terreinen van het Parc de la Ciutadella. Toen kwam het modernisme al in de aandacht en dat dus meteen wereldwijd.
- Bovendien kwam Barcelona, na meer dan 150 jaar Spaanse onderdrukking, eindelijk los van het Spaanse juk en was de honger om zich te profileren erg groot. Steeds meer mensen kwamen in Barcelona wonen. De Eixample wijk is daarvan een goed voorbeeld als bewijs van die uitbreiding.
- Door de industrialisatie werd de elite steeds rijker zodat deze groep zich ook meer luxueuze woningen kon veroorloven. Er ontstond een (jaloerse) concurrentie om het mooiste huis te bezitten.
- Door te wonen in een modernistisch huis kon men ook tonen dat men mee was met hun tijd.
Niet onbelangrijk is dat ‘plots’ drie hongerige ambitieuze architecten op de bühne kwamen die zich wilden bewijzen: Lluis Domènech i Montaner, de toen nog jonge snuiter Antoni Gaudi en als laatste in de rij Josep Puig i Cadafalch. Van alledrie zou Gaudi uitgroeien tot de meest productieve en ambitieuze. Aan opdrachtgevers hadden deze drie geen gebrek.
Van samenwerking tussen de drie architecten is eigenlijk nooit sprake geweest. Daarvoor leefde er teveel concurrentie, maar ook verschilden ze teveel qua opvattingen. Het waren drie rebellen, ridders op het forum van de architectuur, die dikwijls tegen de stromingen in vaarden.