Rondreis Galicië 8-dagen met auto of camper? Complete route + kaart

De kathedraal in Santiago de Compostela is één van de meest bezochte van Spanje. Hier beëindigen de pelgrims hun bedevaart. Misschien zal je al videobeelden van een groot wierookvat (53 kg, hangt 20 meter hoog), het 'botafumeiro' dat heen en weer geslingerd wordt door mankracht van 8 personen die flink aan touwen moeten trekken om het vat te laten swingen van de ene naar de andere zijbeuk. Het symboliseert het diepe geloof. Tegelijk zorgt de wierook voor een doordringende geur die de hele kerk vult.

De traditie bestond erin om elke vrijdag deze ceremonie te laten plaatsvinden, maar de hoge kosten per beurt laten dit niet meer toe. Nu zwaait het enkel nog op heilige feestdagen en enkele andere plechtigheden. Het wierookvat bevindt zich niet in de kathedraal maar in het museum van de kathedraal. Hier kan je al een filmpje bekijken van de ceremonie.

De bedevaart vindt zijn oorsprong in de verering van de heilige Sint-Jacob. Tijdens een gevecht ergens in de 9de eeuw tussen Spanjaarden en de Moren, kwam Sint-Jacob neergedaald uit de hemel en hielp mee om met zijn zwaard de Moren in de pan te hakken. Hij werd heilig verklaard en nog steeds vindt op 25 juli zijn feestdag plaats. Op de plaats van zijn graf is dan de kathedraal gebouwd. In het begin waren het enkel de Spanjaarden die er op bedevaart gingen, maar gaandeweg kwamen de bedevaarders uit alle windstreken van Europa. De schelp is het symbool van de bedevaarders. Het zijn herkenningspunten voor wegen en logies. Als bedevaarder heb je een pas bij én een schelp. Deed men vroeger de bedevaart louter uit geloofsovertuiging, dan is die voor velen sinds enkele jaren eerder een moment van bezinning in het leven.

Met een eigen uitgestippeld wandeltraject kom je sowieso langs alle hoogtepunten en bezienswaardigheden van Santiago de Compostela. Dus ook langs de belangrijkste musea: Museo de Catedral (met het wierookvat), Museo de la Peregrinciones en het Museum voor Hedendaagse Kunst.

Loop je graag rond in een vestingstad, dan is Lugo beslist is voor jou. Er ligt een vestingmuur rondom de stad waarop je kan wandelen op zo'n tien meter hoogte. Stap je de muur helemaal af, dan heb je twee kilometer op de teller maar je krijgt er de knappe uitzichten over de stad wel bij. Dan zal je de kathedraal zien en de andere mooie gebouwen in de historische stadskern. Die kathedraal toont verschillende bouwstijlen omdat er al een paar keer is aan verbouwd. De oudste delen dateren uit de 12de eeuw. Het interieur bevat onder meer een fraai Christusbeeld, een groot uitgevallen retabel uit de 16de eeuw en je kan van in de kathedraal naar de intieme kloosterhof.

Om een goed beeld te krijgen van het geschiedenisverhaal van Lugo, stap je best het Museo Provincial binnen. De huisvesting is ook niet mis want in een voormalig klooster. Daarna kan je even tot rust komen op het Praza Maior plein vóór het stadhuis waar een lange rij terrasjes op je wacht.

De witte wijnen van Galicië zijn een begrip. Ook goesting om de wijnen van Galicië te ontdekken? We kunnen de wijnroute Rias Baixas warm aanbevelen. De Rias Baixas is een landtong waarop niet minder dan 30 wijndomeinen liggen. Keuze genoeg dus. Uiteraard kan je niet alleen van wijn genieten. Witte wijn en de producten van de zee, het is altijd een geknipte combinatie. Proef gerust de zeevruchten uit Galicië in de talrijke visrestaurants, bodega's, ...

Mogen we de route langs de kust voorstellen in Zuid-Galicië? Start vanuit Combarro tot Sanxenxo. Eindig in de wijnstad Cambados. Om tussen de proeverijen wat op adem te komen, kan een wandelingetje deugd doen. Sanxenxo is een badplaats, O Grove wás een eilandje maar mensenhanden legden er een brug naar het vasteland. Al liggen er nog wel kleine eilandjes in de omtrek die vooral door watervogels zijn ingenomen. Vanuit de wijnstad Cambados vertrekken een aantal bewegwijzerde wijnroutes. Makkelijk dus ook nog, maar hou het wel veilig. Eerst nog wat info verzamelen over de wijnen? Ga dan in Cambados naar het Museo das Rutas do Vino of het Museo Etnografico e do Vino waar over het productieproces dieper wordt ingegaan.

Galicië is niet enkel wijn en culturele hoogtepunten in stadjes en dorpen. Galicië staat ook garant voor volop kunnen genieten van zon, zee en strand. Dan ben je het best op je plaats in Zuid-Galicië. Op de stranden zal je normaal gezien gerust nog een leeg plekje vinden omdat deze regio niet oververzadigd is door de toeristenstroom.

• Pontevedra heeft een leuk historisch centrum met smalle steegjes.
• In Sanxenxo vind je alles wat je als strandtoerist verwacht.
• Niet ver van hier kan je de ferry nemen naar het eiland Illa de Ons. Fauna en flora zijn er beschermd wat inhoudt dat het aantal bezoekers op het eiland beperkt is. Wandelen is er een lust voor het oog. Weliswaar weinig begroeiing maar de rotsen en de zee spelen hier de eerste viool.
• Mirador de Fedorento is een uitzichtpunt, Praia de Melide is het zandstrand, de Cova do Inferno is de 'put van de hel'. Hier buldert de zee tegen de rotsen.
• O Grove is een schiereiland. Met wat geluk nodigt een visser je uit om even tot bij de mosselbanken te varen.
• Toxa is een eilandje dat te bereiken is via een brug.

Ook aan de Ria de Vigo is het heel aangenaam verblijven. Cangas is een typisch vissersplaatsje. In Marin bevindt zich de Zeemachtschool. De haven dateert uit de 19de eeuw pas. Het stadje zelf laat enkele mooie gebouwen zien. Vigo is de grootste stad van Galicië. Musea, een aquarium en buiten de stad ligt het uitzichtpunt Mirador de la Madroa op een zijbaantje van de kustweg. Langs die kustweg zal je talrijke mosselplateaus zien liggen in zee. Om een knap uitzicht te bekomen op zowel de Ria de Vigo als de Ria de Pontevedra, dan moet je naar het panoramapunt Mirador de Coto Retondo, een heuvel zo'n 500 meter boven de zeespiegel.